گوناگون

چه کسی از نظر امام از رنجی به رنج دیگر در رفت و آمد بود؟

آیت ا... هاشمي‌در خاطرات خود نقل مي‌کند: پس از دستگیری پسر آیت ا... طالقانی و متعاقب آن خروج غیر منتظره وقهرگونه آیت ا... طالقانی از تهران از این حادثه و رفتن به نقطه نامعلومي‌که به جز افراد خاص، کسی به ایشان دسترسی نداشته باشد، امام بلافاصله دستور دادند، مسئله بررسی شود و حاج احمد آقا را برای دلجویی از ایشان فرستاد. احمد آقا با کشف محل انزوای آیت ا... طالقانی خود را به ایشان رساند.

به احمد آقا تاکید شده بود که در آن روزها در کنار آیت ا... طالقانی باشد و ایشان را ترک نکند. زیرا بیم آن مي‌رفت که منافقین دور ایشان جمع شوند و با ایجاد جنجال باعث تضعیف انقلاب و انقلابیون شوند. پس از دیدار احمد آقا با آیت ا... طالقانی و متعاقبا دیدار آقای طالقانی با امام و سپس سخنرانی مفصل وی در مدرسه فیضیه قم و تاکید شان بر این جمله که : « مخالفت با رهبری و شخص امام مخالفت با دین اسلام است » راه سوء استفاده گروه‌های سیاسی مخالف را بست. انصافا امام نیز خیلی ایشان را دوست داشت.

و پس از فوت ایشان در نوزده شهریور 58 این جملات ارزشمند را گفت که: « عمر طولانى اين عيب را دارد كه هر روز عزيزى را از دست مى‏دهد و به سوگ شخصيتى مى‏نشيند و در غم برادرى فرو مى‏رود...او يك شخصيتى بود كه از حبسى به حبس و از رنجى به رنج ديگر در رفت و آمد بود؛ و هيچ گاه در جهاد بزرگ خود سستى و سردى نداشت. من انتظار نداشتم كه بمانم و دوستان عزيز و پر ارج خودم را يكى پس از ديگرى از دست بدهم.

او براى اسلام به منزله حضرت ابوذر بود؛ زبان گوياى او چون شمشير مالك اشتر بود؛ بُرنده بود و كوبنده. مرگ او زودرس بود و عمر او با بركت.

امام به روایت آیت ا... هاشمی، ص289 ؛ و صحيفه امام،ج‏9 ،ص486

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار